Tak śpiewał niegdyś Zbigniew Wodecki, nagrywając w Poznaniu drugi album studyjny (,,Dusze kobiet”, 1987r.) Dobrze znamy też wersję o prześlicznej pani grającej na tym instrumencie Trudno wiolonczeli odmówić kobiecości.

Wiolonczela: instrument pełen elegancji

Jej zaokrąglona budowa natychmiast wywołuje skojarzenie z damską sylwetką. Podczas gry obejmuje się ją całym ciałem, dyskretnie podtrzymuje kolanami i przytula do serca jak ukochaną. Często nasuwa się przy tym pytanie- jak się ubrać, aby nie krępować ruchów? O ile eleganckie spodnie najlepiej rozwiązują problem, to paniom doradza się szeroką, fałdowaną suknię lub spódnicę, co tylko dodaje zwiewności.

Brzmienie wiolonczeli: instrument zbliżony do ludzkiego głosu

A jej niskie, liryczne brzmienie? Można powtarzać do znudzenia, ale to prawda- żaden inny instrument nie posiada skali pokrywającej się z możliwościami ludzkiego głosu. Skrzypcom brak dźwięków oktawy wielkiej i kontraoktawy, a wiolonczela oprócz nich zagra tony skrzypcowe w wysokich pozycjach! Stąd w grze na wiolonczeli używa się aż trzech kluczy- basowego, tenorowego i wiolinowego. Zagranie melodii od tych trzech grup niesamowicie rozwija inteligencję muzyczną oraz biegłość w czytaniu nut. Nie pozwala bowiem nadmiernie przyzwyczaić się do jednego.

Nauka gry na wiolonczeli: regulacja nadpobudliwości ruchowej

Nauka gry na wiolonczeli doskonale normuje nadpobudliwość ruchową, zwłaszcza u dzieci. Raz, że waży ponad 3 kg i trzeba ją pewnie utrzymać w pozycji siedzącej Dwa, jako jedyna posiada nieodzowny element umożliwiający ekspresję całym ciałem. Jest nim wysuwana nóżka- genialny wynalazek belgijskiego wiolonczelisty Adriena –Françoisa Servisa z 1846r. Podtrzymuje ona ciężar wiolonczeli odciążając lewą rękę, przenosi część rezonansu na podłogę, a przede wszystkim pozwala stabilnie prowadzić grę. Popatrzcie na nagrania koncertowe Mścisława Roztropowicza, Jaqueline du Pré, Gautiera Capuçona, Miszy Majskiego czy duetu 2Cellos.

Wszyscy ekstatycznie kolebią się z instrumentem na prawo i lewo, lekko pochylają i prostują postawę, pozwalają na gwałtowne ruchy głową, ale cały czas koordynują to konsekwentnie z graniem. Dzięki basowym dźwiękom wiolonczela oprócz gry solowej doskonale nadaje się do większych zespołów, od kwartetu smyczkowego po mały i duży skład estradowy, bez względu na jego dobór. Tym samym rozwija słuch harmoniczny i umiejętność improwizacji. Idealna dla osób uwielbiających pracę zespołową. Zapraszamy zatem na naukę do Performance!